şimdi yokluğunun girdabına girmiş sönüp duran pervane gibiyim
bir yanım senle atarken sönüp duran bir ateş gibiyim
yıllar seni bana getirdi de günler ne çabuk aldı seni,
ben sönmeyi bekleyen bir közden ibaretim
içimde yanan, dışımda bir buz dağı.
ben artık mükemmel bir şaheserim,
belkide bir tabloyum ben ressamım sensin.
belkide ben, ben değilimdir
ben bu kadar senken..